© Marc Verbeek

In 2000, nu veertien jaar geleden, schilderde ik mijn laatste werk, getiteld Artist’s impression. Kort daarna stopte ik als beeldend kunstenaar en ik ging aan de slag in het boekenvak. Beyond Visual Range, voorwerk (foto’s en stills) is een project waarin ik verslag doe van zaken die ik in de marge van mijn werkzame bestaan als uitgever heb vastgelegd. Het is beeldmateriaal dat onweerlegbaar verband houdt met de thematiek van mijn werk als beeldend kunstenaar, maar tot dusver ontbrak de urgentie om het te ontsluiten. Het materiaal verzamelde ik overwegend op plekken ver weg, ogenschijnlijk terloops en zonder concrete toepassing voor ogen. De locaties liepen nogal uiteen, de aard van de conflicten evenzeer, maar de landschappelijke thematiek is eenduidig: oorlog!

Wilfred Edward Salter Owen (MC), luitenant in het vijfde bataljon van het Manchester regiment, stierf op maandag 4 november 1918, zes dagen voor het einde van de Eerste Wereldoorlog. Owen was 25 jaar toen hij schreef: ‘My subject is War, and the pity of War. The Poetry is in the pity.’ Bij de aanvraag voor een stipendium bij het Fonds voor beeldende kunst vormgeving en bouwkunst in 2000  formuleerde ik, niet gehinderd door enige bescheidenheid, een variant onder de titel Mensen hebben mensen dit lot bereid – Het autistisch universum van Marc Verbeek: ‘Het streven naar het volmaakt samenvallen van alle betrokken argumenten, gevat in één enkel beeld. Maar gezien de onverdraagzaamheid van mijn onderwerpen is het veel meer een omzichtig observeren van het onaanraakbare. Een zo zorgvuldig mogelijke en gedetailleerde registratie van het soortelijk gewicht van de zaak. Waarbij ik er in de meeste gevallen hooguit in slaag om de verschillende argumenten aaneen te rijgen tot een overdrachtelijk colloïdaal geheel waarin de niet-oplosbare delen, ondanks het soortelijk gewicht, ragfijn verdeeld blijven zweven.’

Ook het thema van míjn werk is oorlog, maar het was niet zozeer de poëzie waarnaar ik op zoek was, ook niet het mededogen, maar een afstandelijke registratie van ‘alle betrokken argumenten’. Soms slaagde ik daarin, zoals bij mijn laatste schilderij Artist’s impression. Veel vaker was de uitwerking onvoldoende sprekend en restte het verzameld voorwerk. Dat voorwerk ben ik tot de dag van vandaag blijven verzamelen zonder enige aanzet tot uitwerking ervan. In Beyond Visual Range is dat voorwerk min of meer thematisch gebundeld. Enerzijds als interne notie of ordening van de zaken die me veertien jaar geleden zo glashelder en urgent voor ogen stonden. Anderzijds als nadrukkelijke aansporing om een en ander nader vorm te geven.

Het project Beyond Visual Range, voorwerk (foto’s en stills) behelst de ontwikkeling van een app. Deze app is onderverdeeld in drie hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk bevat foto’s en stills van reizen die ik naar Vietnam maakte. De stills zijn video-opnamen, eigenlijk een soort moving images, omdat het korte opnames zijn met bewegend beeld in één enkel vast kader, voorzien van geluid. Het tweede hoofdstuk, getiteld Heel veel kwesties zijn moeilijk uit te leggen, gaat over verschillende onderwerpen aangaande de Shoah. Het laatste hoofdstuk,The North, bestaat uit foto’s die ik maakte tijdens reizen naar het noorden van Israël, grenzend aan Libanon en Syrië.

De ontwikkeling van de app Beyond Visual Range is in volle gang. De beeldredactie is inmiddels achter de rug; ik ben nu bezig met de bijbehorende teksten. Jeroen Bosch heeft toegezegd om een inleiding te schrijven. De volgende stap bestaat uit de technische verwerking van het materiaal tot een werkende app en de distributie ervan. Deze productiefase zie ik als traditioneel boekenman met spanning tegemoet.

Wilt u op de hoogte worden gehouden van de ontwikkelingen rond Beyond Visual Range, meld u dan op deze site op Twitter aan.